دوبیتی های معروف فایز دشتی

خوش لحان مرغکی وقت سحرگاه
مرا بیدار کرد از صوت دلخواه

زدی هی بال خواندی شعر فایز
که بر تو باد رحمت بارک الله

از فایز دشتی

-------------------------

به زیر زلف برق گوشواره
زده بر خرمن عمرم شراره

بیا فایز که از نو آتش طور
تجلی کرده بر موسی دوباره

از فایز دشتی

دوبیتی های معروف فایز دشتی

 
نگفتم جا مده بر چهره گیسو
مسوزان اندر آتش بچه هندو؟

بت فایز گمانم ، کافرستی
که با آتش پرستی کرده ای خو؟
فایز دشتی
...

دلا تا چند در آزارم از تو
گهی نالان ، گهی بیمارم از تو

تو فایز در جهان بدنام کردی
برو ای دل که من بیزارم از تو
فایز دشتی
...

دو گیسو را به دوش انداختی تو
ز ملک دل دو لشکر ساختی تو

به استمداد چشم و زلف و رخسار
به یکدم کار فایز ساختی تو
فایز دشتی
...

نسیم ، امشب عجب دفع غمی تو
یقین دارم نه از این عالمی طتو
شمیم زلف یار فایزستی
و یا ز انفاس ابن مریمی تو؟

فایز دشتی