محمد مهدی سیار : خیره ست چشــم خانه به چشمـــــانِ مات من

محمد مهدی سیار :

خیره ست چشــم خانه به چشمـــــانِ مات من

خــــالیست بی صــدا و سکـــــوتت حیاتِ من

 

دل می کَنم به خاطر تــــو از دیـــار خویش

ای خاطرت عزیزتــــــر از خاطــــرات من

 

آیــــات سجده دار خـــــدا چشم های توست

ای سوره ی مغازله ، ای سور و سات من!

 

حق السکــــــوت می طلبند از لبــــان تــــو

چشمــــــان لاابالی و لب های لات مـــــــن

 

شــــاعر شدن بهانه ی تلمیح کهنه ای است

تا حـــافـــظِ تــــو باشم ،  شاخــه نبات من!

 

شکـــــر خدا که دفتر مــــن بی غــزل نماند

شد عشـــــق نیز منکــــری از منکرات من