محمد علی رستمی (وصال) /که "عشق آسان" شد و آسان نیامد

سلامم ماند  از یاران نیامد

دلم دریا شد و طوفان نیامد

چرا گیتی چنین زایید ما را

که "عشق آسان" شد و آسان نیامد

 

من و نی از "نیستان" دور ماندیم

نیستان دود شد باران نیامد

ز اول مشت من وا شد برایت

نوشتم «آب ، بابا » ... نان نیامد

به سختی کرد عادت درد هستی

طبیب آمد ولی درمان نیامد

دمادم بی سبب فریاد کردم

که گرگ آمد ولی چوپان نیامد

درون کوره راهی تا دم صبح

 فقط دیو آمد و انسان نیامد

قطار برزخی فریاد سر داد

خطر آمد ، چرا دهقان نیامد

محمد علی رستمی